Nog minder dan een maandje te gaan. Het begint nu toch wel echt hard op te schieten voordat het weer tijd is om terug te keren naar Nederland. Volgende week heb ik al mijn eerste toets en steeds meer vakken zijn in de afrondingsfase.

De afgelopen weken zijn iets rustiger geweest dan voor mijn vorige blog. Net voordat ik die schreef ben ik in Reims geweest voor twee dagen, ook wel de champagnehoofdstad van Frankrijk. Daar kon een bezoekje aan de wijn/champagnekelders onder de stad dus ook niet missen. Waar wij zijn geweest (Pommery & Vranken) hadden ze 18.000 km2 aan kelder onder Reims. Aangezien dit niet de enige is, is het ondergrondse Reims dus ook zowat een stad te noemen.

Vorigeweek is mijn moeder twee daagjes langs geweest. Samen Parijs en Rouen verkend en weer even gezellig kunnen bijpraten.

Voor aankomend weekend staan er twee daagjes Straatsburg op het programma. Hier is de grootste en bekendste kerstmarkt van Frankrijk en de stad zelf schijnt ook erg mooi te zijn, dus dat belooft weer een leuk weekend te worden. Ondanks dat het ook in het noorden van Frankrijk ligt, is het nog verder rijden dan wanneer ik naar huis zou gaan. Best apart, Frankrijk is toch altijd weer groter dan ik in mijn hoofd heb ;)

Zo na drie maandjes hier heb ik toch ook de Franse cultuur redelijk leren kennen. Van tevoren heb je natuurlijk wel vooroordelen en het is altijd afwachten of ze kloppen. Van sommige kan ik je verzekeren dat het echt waar is, maar dat is niet altijd zo het geval.

Waar ik van tevoren het meest voor werd gewaarschuwd was dat hier niemand Engels zou praten. Dat valt me toch erg mee. Op school kan iedereen Engels, maar dat komt vooral omdat het een businessschool is. In Rouen is ook een universiteit en daar zijn dan weer veel mensen die geen Engels praten, dus het is een beetje afhankelijk van de plaats. En wanneer mensen geen Engels praten is dat voor mij weer een nieuwe kans om mijn Frans zelf wat bij te spijkeren.

Wat ik daarnaast zo af en toe hoor is dat arrogantie bij Fransen hoort. Zijn ze trots op hun land? Absoluut en niet zo’n beetje ook, maar arrogant heb ik nog niet meegemaakt. Wellicht dat het er wel aan ligt hoe je ze benadert, maar wanneer ik hulp nodig heb geven ze dat mij en ik heb nog vrij weinig onvriendelijke mensen ontmoet.

Wat eten betreft kloppen de vooroordelen juist weer wel. Elke supermarkt heeft een redelijk grote kaasafdeling met alle soorten kazen van Frankrijk (en gelukkig ook van Nederland) en wanneer je in de buurt bent van een bakkerij of supermarkt, is de kans redelijk aanwezig dat er iemand rondloopt met een stokbrood die uit de handtas steekt. Wel moet ik bekennen dat ik me daar ook schuldig aan maak, al is het in mijn geval meestal een rugtas. Stokbroden zijn gewoon te groot om ongezien mee te lopen op straat. ;).

En nog wat leuks om te noemen: de mensen hier zijn een stuk kleiner dan in Nederland. In mijn voetbalteam ben ik bijna een kop groter dan de gemiddelde speler. Wanneer je kleiner bent dan 1,60 m is dat hier helemaal niet zo heel vreemd. Daarnaast is het hier heel normaal om elkaar twee kussen geven als begroeting. Zowel vrouwen als mannen doen hier aan mee. Ook als ze elkaar alleen toevallig tegenkomen horen de twee kussen erbij en daarna vervolgens ze allebei hun eigen weg. Iets waar ik me nog steeds over kan verbazen, maar wel grappig om te zien.

Ik zou nog wel even kunnen doorgaan, maar dan wordt het toch echt een te groot blog. Voor nu dus au revoir en bon week-end!

Groetjes Heidy